Ik ben Hilde en stapelgek van dieren , zeker van honden. Ondanks mijn allergie voor honden ben ik al heel mijn leven omringd door deze superbeesten.
Enkele jaren geleden na de dood van mijn hondje “Maxim” een Cavalier King Charles, (nu weten jullie meteen waar de naam van mijn kennel “Maxim’s Australian Labradoodles” vandaan komt, dit als eerbetoon aan hem, zo hoort hij er toch nog altijd bij, ook al is hij er niet meer),
ben ik op zoek gegaan naar een ander ras, een ras waarbij de gezondheid van de dieren op de eerste plaats komt. Daar mijn hondje aan hartfalen is overleden, een frequent voorkomende ziekte bij cavaliertjes.

Tijdens mijn uitgebreide zoektocht kwam ik terecht bij de “Australian Labradoodle”: een hond met een allergievriendelijke vacht! Die nog eens een hoge aaibaarheidsfactor heeft, zeer lief, intelligent, lenig en sportief,… is. Mijn besluit was snel genomen, dit wordt mijn volgende hond!
De volgende stap was zoeken waar ik zulke mooie zachte honden kon vinden die op een diervriendelijke wijze, met de nodige zorg en liefde en volgens de strenge regels van de ALAEU gefokt worden. Omdat er in België toen nog maar een 3-tal fokkers actief waren rijpte bij mij het idee om mijn hondenpassie te gebruiken en om zelf hobbyfokker te worden. Zo kwam ik in Nederland terecht bij de Annahoeve. Wanneer we na lang wachten eindelijk ons eerste doodlemeisje , Duchesse, mochten gaan halen waren we hier allemaal door het dolle heen.Het bleef echter spannend, want of onze mooie Duchesse een fokteefje zou mogen worden hing van een heleboel tests af die bij de leeftijd van 1 jaar gedaan moeten worden. En zo begon ons verhaal, …

Ik zie mijzelf als een kleinschalige fokker die de strenge keuringsregels van de ALAEU respecteert.
Ondertussen wonen er 3 teefjes in mijn huis: onze medium Duchesse en de 2 mini’s Roxanne en Rosalie.